Imielno – kościół

Rodzaj zabytku: kościół modrzewiowy

Datowanie: 1685 r.

Numer rejestru zabytków i data wpisu: 407 z 11.07.1967 (kościół), 408 z 11.07.1967 (dzwonnica)

Zastosowanie: sakralne

 

Zespół architektoniczny:
Drewniany kościół w Imielnie jest jednonawowy, o konstrukcji zrębowej, orientowany. Jego prezbiterium jest mniejsze od nawy i trójbocznie zakryte z boczną zakrystią. Od frontu i z boku nawy znajdują się kruchty. Dach jest dwukalenicowy, kryty blachą z ośmioboczną wieżyczką na sygnaturkę, którą wieńczy cebulasty hełm z latarnią i kutym żelaznym krzyżem. Stropy wewnątrz świątyni są płaskie. Chór jest wsparty na dwóch słupach. Znajdują się na nim organy zbudowane przez Jana Pacho. Ołtarz główny, dwa ołtarze boczne, ambona, chrzcielnica, żyrandol i krucyfiks reprezentują styl barokowy i późnobarokowy, i pochodzą z XVIII w. Obok świątyni znajduje się drewniana dzwonnica o konstrukcji słupowej z XVII w., zbudowana na planie ośmioboku, którą pokrywa blaszany dach namiotowy. Przy kościele znajduje się również czworoboczny, murowany, otynkowany grobowiec Antoniego Dezyderiusza Jaxa-Żeromskiego herbu Gryf (1796-1855), właściciela majątku Imielno, zamieszkałego we dworze znajdującym się obok kościoła.

 

Historia:
W średniowieczu Imielno należało do parafii Grochów. Jednak dla wygody parafian mieszkujących w Imielnie i sąsiednich wsiach – Wilkowii i Rdutowie, ówcześni właściciele majątku – Imielińscy/Jemilińscy/Jemielscy – w I poł. XVI w. ufundowali we wsi nowy kościół, który otrzymał status parafii. Niestety ze względu na niedostateczne fundusze, parafii w Imielnie nie stać było na utrzymanie własnego plebana, dlatego wciąż korzystano z usług księży z Grochowa. Dlatego więc w latach 1554-1685, Imielno stanowiło filię parafii w Grochowie. Dopiero 1685 r. w wyniku zabiegów ks. Ksawerego Aleksandra Magnuskiego kanonika gnieźnieńskiego, krakowskiego, łowickiego i włocławskiego, do rodziny którego wówczas należał majątek w Imielnie, dokonano ponownej erekcji parafii w Imielnie i odłączenia jej od parafii grochowskiej. Terytorium nowej parafii stanowiły dobra dziedziczne kanonika i składały się ze wsi Imielno, Rdutów i Wilkowyja. Magnuski ufundował również w Imielnie nowy drewniany kościół parafialny pw. św. Apostołów Piotra i Pawła. W 1886 r. przeszedł on gruntowny remont.

logo-tpzk.jpg
Zadzwoń do nas
+48 883 555 432
Napisz do nas
poczta@tpzk.eu
Przewiń do góry