Rodzaj zabytku: kościół
Datowanie: 1643, 1866-1868
Numer rejestru zabytków i data wpisu: 456 z 16.09.1978
Zastosowanie: sakralne
Zespół architektoniczny i historia:
Nie wiadomo kiedy dokładnie w Łaniętach powstała parafia. Pod uwagę brane są dwie daty: 1416 r., kiedy prawdopodobnie wybudowano tu pierwszy drewniany kościół, będący filią parafii w Białotarsku oraz 1469 r., kiedy to dzięki staraniom Mikołaja z Kutna biskup włocławski, Jakub z Sienna, erygował w Łaniętach parafię, którą włączono do powstałego dekanatu kowalskiego. W tym samym roku wspomniany wyżej Mikołaj i jego żona Barbara, będący właścicielami dóbr łanięckich, ufundowali nowy drewniany kościół p.w. św. Mikołaja i św. Barbary. Już na pocz. XVII w. jego stan techniczny pozostawiał wiele do życzenia, dlatego w 1643 r. niejaka Katarzyna z Nieborowa wyłożyła pieniądze na budowę nowej świątyni – p.w. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, św. Barbary i św. Mikołaja. Była to budowla niewielka, ale już murowana.
W latach 1866-1868 ówczesny właściciel majątku w Łaniętach, Rudolf Skarżyński, rozbudował kościół i nadał mu styl neobarokowy. Wówczas dobudowano kruchtę, prezbiterium, zakrystię i lożę. Świątynię wyposażono w nowe ołtarze, ambonę, marmurowe kropielnice i obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. 15 sierpnia 1880 r. przebudowana świątynia została konsekrowana przez Teofila Chościak-Popiela, biskupa kujawsko-kaliskiego.
Wewnętrzne ściany kościoła zdobi polichromia z 1910 r., wykonana przez Leona Zdziarskiego, która przedstawia motywy roślinne, w łukach nawowych narzędzia Męki Pańskiej, zaś w kopule Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny na tle Jerozolimy i świętych. W prezbiterium znajduje się okazały ołtarz główny z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej, zasłanianym obrazem Matki Bożej Sykstyńskiej z XIX w. Ołtarze boczne poświęcone są Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, Przemienieniu Pańskiemu i św. Rochowi.
