Rodzaj zabytku: kościół
Datowanie: 1860-1862
Numer rejestru zabytków i data wpisu: 494 z 10.04.1979
Zastosowanie: sakralne
Zespół architektoniczny i jego historia:
W 1399 r. dzięki zabiegom Stefana z Ciechomic, właściciela Mnicha, starosty płockiego, podkomorzego gostynińskiego i rawskiego, biskup płocki Jakub z Kurdwanowa erygował w Mnichu parafię p.w. św. Joachima. Wybudowana wówczas świątynia była drewniana i wielokrotnie niszczona w wyniku konfliktów zbrojnych. W 1536 r. Stefan Kucieński ufundował nowy kościół – murowany, w stylu renesansowym, który powierzono Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny.
Obecny, murowany kościół został wybudowany w latach 1860-1862 dzięki fundacji Władysława Grotowskiego, ówczesnego właściciela majątku w Mnichu. Jest to świątynia orientowana, jednonawowa, na planie prostokąta. Jej fasadę oflankowano dwiema wieżami z metalowymi hełmami. Od wschodu do nawy przylega prezbiterium zamknięte półkolistą absydą, zakrystia znajduje się od strony północnej. W prezbiterium ulokowano klasycystyczny ołtarz główny ze sztukatorską kompozycją „Adoracja Baranka” w retabulum oraz obrazem św. Mikołaja w zwieńczeniu. Jego wystrój dopełniają dwa obrazy – Miłosierdzia Bożego i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, płaskorzeźba Stefana Kucińskiego z XVI w. na ścianie ołtarzowej, figury – św. Apostołów Piotra i Pawła przy ścianach bocznych oraz polichromia przedstawiająca Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny na stropie. W ołtarzu poświęconym Św. Rodzinie umieszczono obraz św. Annę, św. Joachima i małą Maryję, z kolei w ołtarzu poświęconym Maryi – obraz Matki Bożej Częstochowskiej. Fundatora obecnego kościoła, Władysława Grotowskiego, upamiętnia okazały nagrobek.
