Rodzaj zabytku: dwór / zespół dworsko-parkowy
Datowanie: poł. XIX w.
Numer rejestru zabytków i data wpisu: 533 z 09.09.1980
Zastosowanie: własność prywatna – funkcje mieszkalne
Zespół architektoniczno-parkowy:
Dwór w Suchodębiu został wybudowany przez Mariana Kiniorskiego w poł. XIX w. Łączy w sobie cechy klasycyzmu i neorenesansu. Jest to budynek murowany z cegły, otynkowany, na planie prostokąta, podpiwniczony, piętrowy z poddaszem. Całość nakryta jest dachem dwuspadowym. Krótszy bok budynku stanowi elewację frontową. Znajduje się na niej monumentalny portyk z czterema kanelowanymi kolumnami jońskimi, które dźwigają belkowanie i trójkątny tympanon z monogramem. Między kolumnami znajduje się główne wejście do dworu, a wzdłuż całej elewacji frontowej ciągnie się taras z tralkami. Całość elewacji jest boniowana. Elewacje na dłuższych bokach budynku są nieregularne, posiadają dwa ryzality – dwuosiowy zwieńczony trójkątnym tympanonem, a jednoosiowy ścianą attykową. Pierwszy z ryzalitów posiada osobny, dwuspadowy dach. Dwór otacza park ze stawami o pow. ok. 5 ha.
Historia:
Do 1801 r. właścicielem Suchodębia był kasztelan Ignacy Kossowski, od którego majątek odkupił Antoni Gliszczyński. Po śmierci Antoniego dobra kupił jego zięć – Rudolf Skarżyński, mąż córki Benigny. W 1870 r. majątek otrzymała ich córka Kornelia, która wyszła za mąż za Rajmunda Skarżyńskiego. W 1898 r. od Skarżyńskich majątek odkupił Marian Euzebiusz Kiniorski – polityk, senator I kadencji z listy Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej, wiceprezes klubu Związku Ludowo-Narodowego. Z Suchodębia uczynił on wzorcowe gospodarstwo. Kiniorski przyjaźnił się z wieloma pisarzami, np. z W. Reymontem, który wielokrotnie odwiedzał dwór. Bywali tu też politycy jak np. Roman Dmowski czy Ignacy Mościcki.
We wrześniu 1939 r. we dworze ulokowano szpital polowy. Po wojnie majątek rozparcelowano, a we dworze działalność rozpoczęła szkoła podstawowa. W latach 90., kiedy szkołę zamknięto, przez chwilę obiekt należał do gminy. Od niej odkupił go prywatny właściciel i odrestaurował. Obecnie dwór i założenie parkowe jest własnością prywatną i spełnia funkcje mieszkalne.
